Zatrzymanie jest jednym z kodeksowych środków przymusu czyli jedną z czynności, które może podjąć organ w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania lub wyegzekwowania spełnienia określonych obowiązków procesowych. Niniejszy wpis skupia się na problematyce zatrzymania właściwego, czyli instytucji powszechnie stosowanej przez organy ścigania i tym samym będącej polem do częstych nadużyć. Ten rodzaj zatrzymania nazywany potocznie także zatrzymaniem policyjnym, polega na krótkotrwałym pozbawieniu wolności, w sposób uniemożliwiający przemieszczanie się, swobodny kontakt z innymi osobami, a także co do zasady umieszczenie w miejscu odosobnienia.
W praktyce zawodowej spotykam się z powielanym przez Klientów mitem, że Policja zawsze ma prawo dokonać 48 godzinnego zatrzymania na tzw. „dołku” bez podania przyczyny. Oczywiście nie jest to prawdą, a ochrona nietykalności i wolności osobistej gwarantowana jest w ustawie zasadniczej, tj. w art. 41 Konstytucji: